Page 23 - Pendik Eğitim Dergisi
P. 23

Dilek KAYALI SARIKOÇ           şiirlerinin en büyük           tepelerden.
               Muhsin Yazıcıoğlu Ortaokulu İngilizce Öğr.  mirasçılarıdır. Şuurumuza   İhtiyar bir adam görürüz
                                              masmavi dalgalar çarparak      hani şöyle kasketli, akşamüstü
                  Şiir ve şuur kelimelerinin   zihin kıyılarımızı şekillendirir.   işten dönen. Akif “Seyfi Baba”
               aynı kökten geldiğini hissettiren  Yaşam yolunun bir yerinde   şiirinden konuşuverir birden:
               şair, Mehmet Akif Ersoy’dur.   duraksadın mı “Ey Yolcu, Uyan”  “Hadi aktarmıyayım… Kim
               İdrake vurulan zincirleri bir   şiiriyle seslenir Akif, “’Dünya   getirir ekmeğimi? Oturup kör
               bir yıkan şiirleri ile toplumu   koşuyor’ söz mü? Beraber     gibi namerde el açmak iyi mi?”
               uyandırır. Ahlâki ve sosyal    koşacaktın.” Sonra “Uyan”         Bir yerlerde bombalar
               açıdan da yolumuza ışık tutar.   şiirinde “Doğru mudur ye’s ile   patladı mı ya da açlıktan bir
               Şiirlerinde hakikâti haykırmak   olmak tebah? Yok mu gelip    deri bir kemik kalmış yavruları
               için yeri gelmiş uçurumlara    gayrete bir intibâh?” der.     gördü mü isyan eder gönüller:
               köprüler kurmuş, yeri gelmiş      Neşelenince bayramlarda     “Zulmü alkışlayamam, zalimi
               tüm köprüleri yakmıştır.       “Âfâk bütün hande, cihan       asla sevemem; Gelenin keyfi
                  Türk milleti, Akif’in       başka cihandır; Bayram         için geçmişe kalkıp sövemem.”
                                              ne kadar hoş, ne şetâretli        Vatanımızda yüz yıldır
                                              zamandır!” beyiti çalınır      yankılanan marşımız…
                                              kulaklarımıza.                 Bağımsızlığımızın simgesi,
                                                 Bir kardeşimizin asker      okul hayatımızın imzası, her
                                              ocağına gitme vakti geldi mi   daim gururla okuduğumuz
                                              “Ordunun Duası” gelir akıllara:   şiir “İstiklâl Marşı”… Zafer
                                              “Yılmam ölümden, yaradan,      bayramlarında, anma
                                              askerim; orduma ‘gazi’ dedi    törenlerinde, sevindiğimizde,
                                              Peygamberim.”                  üzüldüğümüzde eşsiz aruzuna
                                                 “Çanakkale Şehitlerine”     yüreğimizle katılırız: “O
                                              şiiri en güzel aktarımıydı tarihi   benim milletimin yıldızıdır,
                                              gerçeğin: “Şu boğaz harbi      parlayacak; O benimdir, o
                                              nedir? Var mı ki dünyada eşi?”  benim milletimindir ancak.”
                                                 Üslupsuzca konuşup terbiye     Şiirlerinin her biri,
                                              sınırlarını aştı mı biri: “Ne ibret,  yıllardır dinamizminden
                                              yok mu, bir bilsen kızarmak    zerre kaybetmeyerek hisli
                                              bilmeyen çehren? Bırak         milletimizin fırtınalı ruhuna ayrı
                                              tahsili evladım, sen ilkin bir   bir tercümandır. Akif’in şiirleri
                                              haya öğren!” dizeleri duyulur   ile yaşıyoruz vesselam.







                                                           21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28