Page 75 - Pendik Eğitim Dergisi

bir çay demledim, iki yumurta da çekmez olmuştuk. Üç Karayemişin şerbetini de
kırdım, karnını doyurdum. yıldır zor zapt ettiğim anam çok severdi. Mevsimi gelince
Karnı doyan çocukların iyice gemi azıya almış, köye gider toplar, şerbetlik
esnemesiyle uyuklamaya ‘Ne oldu, hani, ben torun kaynatırdık. Çiçeğini de
başlayınca yatağını yaptım, sevemeyecek miyim?’ diye bizi pek sevimli bulurdu. Biz
yatırdım. Memuriyetten aldığım darlayıp duruyordu. Anamın yıl dönümlerinde değil,
maaş ancak yettiği için iki odayı çocuk doğursun diye aldığı bayramdan bayrama
birden ısıtamazdık kış günü, o Şerife’mi hüzünlü gördükçe hediyeleşiriz. O yüzden bir
yüzden onu karyolaya yatırdım, dayanamadım. Şehir şehir, şal alıp kenarına bu karamiş
kenarına bir yer yatağı serdim doktor doktor gezdim; hep çiçeğini işletmiştim. Bu
ve o tüm gece bana dokunacak aynı şeyi duydum: Sorun bayram ona hediye edecektim.
korkusuyla kâbuslar görerek Şerife’mdeymiş. Vermeyen Şerifem; benim çocuğum,
uyudu, ben de onu korkutuyor Allah, vermiyordu işte. anam, gardaşım, ömür
olmanın rahatsızlığıyla sabaha Ben hiç umursamadım yoldaşımdı. Evladım, sen
dek kâbuslarına ortak oldum. velakin başta anam ve diğer kıymetli bir delikanlısın.
Dokunmadım, dokunamadım. akrabalar çok uğraştılar, Eminim bu şalı hakkıyla
Söyle evlat, sen olsan çok. Onu hor gördüler, taşıyacak bir ömür yoldaşın
dokunabilir miydin? Ben o dışladılar. Kendi cahillikleriydi olacak, sen de ona hediye
gece koca olmak yerine abi hâlbuki hor gördükleri, kendi edeceksin. Anlaştık mı?”
olmayı, baba olmayı seçtim. insanlıklarıydı dışladıkları. “Ben bunu almayayım,
Yani evlendiğim gece baba da Ne desek boş. Şerife’m hep inşallah o günleri görünce
olmuştum. “ mücadele etti. İnsanlığıyla gelin kızınıza siz hediye
Babam sızdırmaz kap hepsini utandırdı. Belli edersiniz.” dedim ama “Kim
gibiydi. Birinden aldığını asla etmemeye çalışsa da çok öle, kim kala.” deyip kutsal
bir başkasına iletmez, anam üzülüyordu. Ben de birkaç yıl bir emaneti teslim edercesine
ya da biz başkasının ardından dişimi sıktım, ses etmedim. şalı bana verdi. Yaklaşık bir yıl
konuşsak homurdanarak “İyi Ama anam ‘Seni tekrar sonra, seninle tanıştıramadan
söyleyin, iyi işitin; kimsenin evlendirelim.’ diye başıma da Şerife’sinin peşinden
ardından konuşmayın!” derdi. geçince tayin istedim, buraya gitti. İşte sürekli gardıropta
Bu yüzden Münir amcanın geldim. Babanla tanışmamız duran, bayramdan bayrama
ömür sergüzeştini -kendisi da buraya, daireye dayanır. giydiğim bu takım, sana “Ömür
sergüzeşt diyordu- ilk kez Tayinle geldiğimde kiralık ev Yoldaşım, Müjdem” deyişim ve
duyuyordum. Sohbeti devam arayacağım, deyince baban bu şal, Münir amcayla Şerife
ettirmek için “ee” demişim gibi bu evi söyledi. Önce eve kiracı teyzenin hediyeleridir bize.
devam etti Münir amca. olduk, sonra da evin sahibi. Ömür yoldaşımın, Müjde’min,
“Yatağım kışları hep yatak Buraya gelmekle hem baban yanaklarında bir çift sevinç
odasında yerdeydi. Baharla ve annen gibi aziz dostlar çukuru belirdi. Elini artık iyice
salondaki divana taşınıyor edindik hem de...” belirginleşen karnının üzerinde
sonbaharla geri dönüyordum. Yerinden güçlükle doğruldu, dolaştırdı, “Hani demiştin ya
Tek fark vardı, ortak olduğum iç odaya gidip döndü. Elinde bebeğin adını sen koy, diye
kâbuslar uykumuza eşlik bir hediye paketi vardı. ve ben de bir türlü karar
etmiyordu. Üç yıl sonra bir Gözlerindeki yaşlar bir ömrün verememiştim. Kararımı şimdi
bahar günü salondaki divanda açtığı derinliklerden süzülürken verdim.” dedi. Bebek birden
yatarken battaniyem aralandı titreyen elleriyle açtı. Allı morlu tekmeleyince irkilen Müjde’min
ve bir kol usulca belime bir şal çıkardı. Şalı aralayınca gamzeleri iyice derinleşti.
dolandı. Şerife’mle abi kardeş içine katlanmış köşesinde, bir Gülümsemesi gün ışığına
değil, karı koca olmuştuk çiçek nakışı belirdi. gün, çaya renk kattı ve şalın
artık. Çok mutluyduk. Bir “Şerife’m pahalı şeylere köşesindeki kelebek uçup diğer
zaman sonra dairede müdür kıymet vermezdi, hatırası köşedeki karayemişin dalına
de olmuştum. Geçim sıkıntısı olacak hediyeleri severdi. konuverdi.

73